Het houdt wetenschappers al lang bezig: welke cruciale factor bepaalt welke jongeren zwanger worden en welke niet? Uiteenlopende voorstellen zijn reeds geformuleerd. Leerachterstand van de eigen ouders, armoede en seksueel misbruik zijn enkele van de blijvers. Ook het deprivatie-niveau van de buurt waarin mijn woont komt in vele onderzoeken terug. Sarah Johns (2010) uit Groot-Brittannië voegt een relatief nieuw element toe aan de discussie. Volgens haar hebben jongeren die hun buurt als gevaarlijk en onvoorspelbaar beleven meer kans om ouder te worden voor hun twintigste dan jongeren die zich relatief veilig voelen op de plek waar ze wonen.
Meisjes die hun buurt gevaarlijk en onvoorspelbaar vinden worden sneller moeder dan meisjes die zich goed voelen waar ze wonen.
Johns ondervroeg 123 vrouwen die voor hun twintigste een kind kregen en 246 die tussen 20 en 27 jaar voor het eerst bevielen. De vrouwen leefden terwijl zij zwanger werden allemaal in achtergestelde buurten in het Zuiden-Oosten van Engeland. Johns vroeg hen onder andere de volgende stellingen te beoordelen: "Ik voelde mij niet veilig wanneer ik overdag/na zonsondergang alleen over straat liep"; "Criminaliteit/vandalisme was een probleem in mijn buurt"; "Ik voelde mij deel van een gemeenschap" etc. Aan de hand van deze vragen (12) werd er een "veronderstelde buurt risico-maat" opgesteld, die weergaf hoe veilig een vrouw zich voelde in de buurt waar ze leefde toen ze zwanger werd.
Deze "veronderstelde risico-maat" bleek een belangrijke voorspellende factor voor tienerouderschap. Hoe onveiliger een jongere zich voelde, hoe groter de kans dat zij voor haar twintigste zwanger werd. Dit onveiligheidsgevoel was zelfs meer doorslaggevend dan de eigenlijke deprivatie van de buurt of de samenstelling of het stressniveau van de familie waarin de jongere leefde.
Volgens de auteur redeneren de jongeren als volgt: Ze beleven hun buurt als gevaarlijk en onvoorspelbaar. Ze vrezen dus ook snel te sterven of af te takelen. Dit doet hen besluiten: "We maken er het beste van" en "Waarom zouden we wachten?". Ze vervallen daarbij in korte-termijn-denken en seksueel risicogedrag, met mogelijk een zwangerschap als gevolg.
Deze redenering is relatief omstreden, niet in het minst omdat de eigenlijke causale link moeilijk bloot te leggen is. Weinig vrouwen zullen zeggen dat ze vroeg zwanger werden omdat ze zich onveilig voelen. Groot was dan ook mijn verbazing toen een tienermama me schreef dat ze ervan uitgaat dat haar lichaam snel zal aftakelen en dat dit mede heeft bepaald dat ze snel kinderen wilde (ze is momenteel 21 jaar en heeft drie kinderen). Zou het dan toch?...
Johns, S.E. (2010). Perceived environmental risk as a predictor of teenage motherhood in a British population. Health and Place.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten