Actueel: TIENERMOEDER OP RADIO 1

De meeste tienermoeders voeden hun kind op zonder uitzonderlijke ondersteuning van professionele krachten. Sommigen echter hebben meer nodig dan de gebruikelijke consultaties van en bij Kind & Gezin. Ze raken in conflict met hun omgeving of problemen die reeds aanwezig waren voor de zwangerschap escaleren. Beide uitersten van de mogelijke levenssporen van zeer jonge moeders kwamen afgelopen donderdag aan bod in de reportage eerste keer: tienermoeder op radio 1. Liselot vertelt dat ze op haar 17e onverwacht zwanger wordt, haar partner verliest, maar doorgaat met de zwangerschap en er in slaagt haar middelbare studies af te ronden. Ze wordt gesteund door haar ouders en heeft geen spijt van de grote verandering in haar leven. Willy Cockx vertelt over de andere kant: de moeders die in een centrum integrale gezinszorg (CIG) worden opgenomen, samen met hun kind, omdat ze niet kunnen blijven waar ze voordien woonden of omdat ze duidelijk begeleiding nodig hebben bij de opvoeding van hun kind.

Zelden horen we een genuanceerd verhaal over tienermoederschap

Hoewel het een mooie reportage is en de verhalen herkenbaar zijn, is het spijtig dat men met betrekking tot tienermoederschap steeds uitkomt bij deze twee extremen: de moeders die het er zeer goed van afbrengen of de moeders die moeten opgenomen worden. Geen van beide verhalen dekken het grootste deel van de realiteit waarmee adolescente moeders te maken krijgen. De meeste mama's worden niet opgenomen én de meeste mama's behalen niet hun diploma, laat staan dat ze aan hogere studies starten zoals Liselot.

Het blijkt echter moeilijk dit genuanceerde verhaal in beeld te brengen: niet geslaagd volgens de normale standaarden van deze samenleving: school niet beëindigd, geen stabiele relatie, precaire huisvesting en toch een goede moeder. Vaak kunnen vrouwen vanaf 10 jaar na hun bevalling op tienerleeftijd met meer nuance op hun levensverhaal terugkijken. Deze mama's komen echter zelden aan het woord. Zonde. Tienermoeders worden zowel in de pers als in contacten met mensen uit hun omgeving te vaak gedwongen te bewijzen dat ze goed bezig zijn.

3 opmerkingen:

  1. Ik ga niet helemaal akkoord.
    Het is een feit dat het steeds de twee uitersten zijn die aan bod komen.
    Hoewel ik toch van mening ben dat die twee uitersten dichter bij elkaar liggen daar hier voorgesteld.

    Ik ben er als tienermoeder zeer goed vanaf gekomen omdat ik de steun van mijn ouders en vrienden heb gekregen.. maar ik had in het interview nog lang door kunnen gaan over wat buitenstaanders niet kunnen zien. Hoe hard ik heb moeten knokken om mijn schooljaar af te maken bijvoorbeeld. En inderdaad, ik ben mijn partner verloren maar dat wilt niet zeggen dat hij echt 'weg' is. Ik moet me constant bewijzen als moeder, terwijl de vader mij en mijn zoon het leven zuur maakt, terwijl ik verder studeer,.. En dat is ook absoluut niet gemakkelijk. Ik weet dat dat niet letterlijk is wat u bedoelde, maar ik wil maar aantonen dat het niet òf goed gaat, òf slecht gaat en dat elke tienermoeder op één of andere moment wel eens deel heeft uitgemaakt van die middenmoot.

    Ik besef maar al te goed dat ik met mijn gat in de boter gevallen ben en dat veel meisjes niet hetzelfde geluk hebben. Maar zelfs met beperkingen als geen diploma, onstabiele relatie,.. moet je er als moeder zelf iets van maken, ongeacht wat de buitenwereld je voorschrijft & het is aan de moeders zelf om naar buiten te stappen en om hulp te vragen.

    Groetjes,

    Liselot (uit het interview)

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Dag Liselot,

    Ik lees nu pas je reactie (wist dus nog niet helemaal hoe dit blogsysteem werkt...). Hoe spijtig, want ben je heel dankbaar voor je bericht!!
    Ik denk dat wat je schrijft juist is wat ik naar voor wilde brengen. Achter de eenzijdige mediaverhalen, zit altijd meer (zowel positief als negatief) dan we te zien of te horen krijgen.

    Heel veel geluk met je leven en je kind (ik kan me niet meer herinneren of het een zoon of dochter was, zo lang geleden is het al dat ik en jij dit geschreven hebben...

    alles liefs,
    Marjolijn

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Deze reactie is verwijderd door de auteur.

    BeantwoordenVerwijderen

Algemene informatie tienerzwangerschap

  • Enkele cijfers
  • Gepland of ongepland
  • Abortus of ouderschap
  • Gevolgen
  • Begeleiding
  • Top 5 literatuur tienerzwangerschap
  • Links binnenland
  • Links buitenland
  • Archief 'actueel'

Enkele cijfers (uitgebreidere cijferreeksen op te vragen)

In 2007 bevielen in België 2837 meisjes jonger dan 20 jaar. 2708 tieners lieten een abortus uitvoeren. In 2007 waren er dus 5545 tienerzwangerschappen bekend. Daarbij dient nog een klein percentage miskramen gerekend te worden.
Als we deze cijfers vergelijken met het aantal meisjes tussen 10 en 20 in België dan werden in 2007 5 op de 1000 meisjes moeder, 4 op de 1000 meisjes maakten een abortus mee en 9 op de 1000 meisjes werden zwanger. De voorbije 11 jaar fluctueert het zwangerschapscijfer tussen de 8 en de 9. In 2007 werd, op 2000 en 2001 na, het hoogste zwangerschapscijfer genoteerd.
Er zijn sterke gewestelijke verschillen. In Vlaanderen worden 7 per 1000 meisjes zwanger, in Wallonië 10 en in het Brussels hoofdstedelijk gewest 19. In Vlaanderen kiezen tieners vaker voor het moederschap dan voor abortus. In Brussel is dat net omgekeerd en in Wallonië kiezen ze ongeveer even vaak voor geboorte als voor abortus.
Hoe ouder een meisje, hoe meer kans zij heeft op een zwangerschap. Minderjarige meisjes hebben 4 duizendste kans om zwanger te worden. Meerderjarige meisjes daarentegen 29 duizendste. Hoe ouder de zwangere meisjes zijn hoe groter ook de kans dat zij hun zwangerschap uitdragen.
Het bevallingscijfer en het abortuscijfer evolueren elk jaar meer naar elkaar toe. In 1996 eindigden slechts 1 op de 3 van de zwangerschappen in een abortus, nu is dat bijna de helft.
Deze cijfers zijn gebaseerd op cijfers verkregen van het SPE, het ONE en het observatorium voor Gezondheid en Welzijn, op rapporten van de evaluatiecommisie inzake de abortuswet van 1990 en op bevolkingscijfers van de Algemene Directie Statistiek en Economische Informatie (vroegere NIS).
Uitgebreidere analyses of uitleg kunnen opgevraagd worden.

Gepland of ongepland

Over de oorzaken van tienerzwangerschap is veel discussie. Er is een verschil tussen ongeplande zwangerschappen en (semi-)geplande zwangerschappen. Ongeplande zwangerschappen kunnen het gevolg zijn van het niet gebruiken van anticonceptie door beperkte kennis, door een gevoel van persoonlijke onfeilbaarheid wat een zwangerschap betreft, door communicatiemoeilijkheden over anticonceptie met de partner, door vooroordelen ten opzichte van bepaalde anticonceptiva of gedwongen (onveilige) seks. Ook kan anticonceptie fout gebruikt worden of falen. Ten slotte kan een jongere nonchalant zijn in het gebruik van anticonceptie omdat hij of zij het eigen risico op zwangerschap moeilijk kan inschatten of omdat hij of zij geen regelmaat vindt in het plannen van het eigen leven en het gebruiken van anticonceptie. Vanzelfsprekend is deze lijst niet exhaustief.
Een semigeplande tienerzwangerschap is een zwangerschap van een tiener die het niet als een prioriteit ziet om een zwangerschap te voorkomen. Een geplande zwangerschap is een zwangerschap waarnaar sterk verlangd wordt door de tiener. Men schat dat ongeveer een derde van de tieners die ervoor kiezen om hun zwangerschap uit te dragen (semi)gepland zwanger werd. Het betreft hier voornamelijk oudere tieners, met een partner en zonder duidelijke toekomstplanning.

Abortus of ouderschap

Er is een opmerkelijk verschil in de karakteristieken van meisjes die voor abortus en die voor het uitdragen van de zwangerschap kiezen. Meisjes die voor het ouderschap kiezen zijn ouder, armer, lager geschoold, staan negatiever ten opzichte van abortus en kennen anderen in hun familie of kennissenkring die vroeg moeder werden. Het lijkt erop dat voor hen een kind minder een obstakel vormt voor het uitbouwen van de eigen toekomst. Toch mag de keuze voor het kind niet als een negatieve keuze gezien worden, bij de meeste jonge moeders is de positieve keuze voor een kind sterker dan het vlucht- of compensatiemotief dat vaak vermoed wordt bij jonge ouders.

Gevolgen

Ook over de gevolgen van zowel abortus als ouderschap is veel onduidelijkheid. De meeste onderzoekers en begeleiders vermoeden dat negatieve ervaringen van tienerouders meer te maken hebben met de achtergrond van de tiener (armoede, opleiding, sociale vaardigheden, persoonlijke problematiek), dan met het ouderschap zelf. Enkel als een tiener erg jong is, zal het beperkte ontwikkelingsniveau de binding met het eigen kind bepalen.
Er is weinig onderzoek naar de gevolgen van abortus bij tieners. We vermoeden dat ongeveer 1/4e nadien moeite heeft met de abortus. Dit gaat van af en toe een neerslachtige bui of woedeaanval tot zware trauma-ervaringen en rouwverwerking. In hoeverre verwerkingsproblemen bepaald worden door de abortus, de omstandigheden van de abortus of factoren los van de abortus is niet duidelijk. Opvallend is dat vele tieners, die al niet van bij de start een vertrouwenspersoon hebben, pas in hun volwassenheid of bij een nieuwe zwangerschap over de abortus praten.

Begeleiding

Weinig meisjes zoeken na een abortus hulp. Vaak hebben zij genoeg aan een persoon die hen de ruimte geeft om zo veel als zij willen stil te staan bij hun voorbije ervaringen. Als er meer nodig is, kunnen meisjes terecht bij het cRZ.
Ook tienerouders zoeken niet vaak hulp. Zij trekken hun plan. Het ouderschap lijkt een verantwoordelijkheidsgevoel op te roepen dat hen een extra stimulans geeft om hun leven op orde te houden. Tevens kunnen de meeste tienermoeders rekenen op een ruim ondersteuningsnetwerk (ouders, familie, vrienden). Ten slotte kan het zijn dat de mama’s zich sterker voordoen dan ze zijn omdat ze het gevoel hebben dat ze zich moeten bewijzen. Meisjes die wel hulp zoeken, hebben meestal zeer concrete vragen. Een overzicht van organisaties die tienerouders ondersteunen is te vinden in het vademecum ongeplande zwangerschap van het cRZ.

Literatuur tienerzwangerschap (uitgebreidere thematische bibliografie op te vragen)

  • Berthoud, R., Robson, K. (2001). The Outcomes of Teenage Motherhood in Europe. Innocenti Working Papers. Report: WP-86. 72pp. Jul 2001.
  • Furstenberg, F. F. (2007). Destinies of the Disadvantaged: The Politics of Teenage Childbearing (p. 203). Russell Sage Foundation Publications.
  • Kane, R., Wellings, K. (1999). Reducing the Rate of Teenage Conceptions. An International Review of the Evidence: Data from Europe. London: Health Education Authority.
  • Kirby, D. (2002). Effective approaches to reducing adolescent unprotected sex, pregnancy, and childbearing. Journal of Sex Research, 39(1), 51-7.
  • Moore, M.R., Brooks-Gunn, J. (2002). Adolescent Parenthood. In M.H. Bornstein (ed.), Handbook of parenting Second Edition: Vol. 3. Being and Becoming a Parent. Mahwah: Lawrence Erlbaum Associates, p. 173-214.
  • van Berlo, W, Wijsen, C., Vanwesenbeeck, I. (2005). Gebrek aan regie. Een kwalitatief onderzoek naar de achtergronden van tienerzwangerschappen. Utrecht: Rutgers Nisso Groep.